这件事简直是世界那么大的泰国版啊！这位70岁高龄的泰国老爷爷，全身只有200泰铢财产，然而却立志要去看海，于是就这么说走就走地上路了！



7 มี.ค. 2567 ที่ปั๊มน้ำมัน ป.ต.ท. ถนนหมายเลข 24 ก่อนถึงสี่แยกไฟแดง อ.สังขะ จ.สุรินทร์ ผู้สื่อข่าวพบกับคุณตา ท่านหนึ่ง นอนอยู่บนรถซาเล้ง ซึ่งจอดอยู่หน้าร้านสะดวกซื้อภายในบริเวณปั๊ม โดยที่ท้ายรถมีถุงขนาดใหญ่สองสามถุงที่ใส่ขวดพลาสติกและกระป๋องเครื่องดื่มเก่า ที่สะดุดตาคือมีป้ายที่เขียนด้วยลายมือมีข้อความว่า “ผู้เฒ่าเลาะเก็บขยะสัญจร จากน้ำยืนอุบล ถึง จ.ตราดเด้อครับ” จึงได้เข้าไปสอบถาม




คุณตาเล่าว่า คุณตาชื่อ หลอย อายุ 70 ปี เป็นชาวบ้านบุเปือย ต.บุเปือย อ.น้ำยืน จ.อุบลราชธานี ปัจจุบันอาศัยอยู่คนเดียวเพราะเลิกรากับภรรยานานหลายปีแล้ว ส่วนลูกๆก็แยกย้ายกันไปมีครอบครัวหมด ที่บ้านคุณตาไม่มีที่ทางทำกิน อาศัยเก็บขวดเก็บของเก่าตามถังขยะบ้างข้างทางบ้างขายเลี้ยงชีวิต จะไปรับจ้างใครก็ไม่ไหวเพราะอายุเยอะแล้ว วันนี้ที่ตัดสินใจออกเดินทางมาถึงที่ อ.สังขะ จ.สุรินทร์ เพราะมีเป้าหมายว่า จะเดินทางไป จ.ตราด เพราะคุณตาอยากเห็นทะเล ตั้งแต่เกิดมาก็ไม่เคยเห็นน้ำทะเล คิดว่าครั้งหนึ่งในชีวิตก็อยากจะเห็นทะเลสักครั้ง จึงได้ตัดสินใจควบรถซาเล้งคู่ใจออกเดินทางทันที




โดยคุณตาออกเดินทางจากบ้านตั้งแต่วันที่ 3 มี.ค. 67 มีเงินติดตัวมา 200 บาท อาศัยเก็บของเก่าตามข้างทางขายพอได้เติมน้ำมันไปเรื่อยๆ ค่ำไหนก็นอนนั่น โดยจะเน้นนอนตามปั๊มน้ำมัน เพราะมีน้ำให้อาบมีแสงสว่างไม่น่ากลัว ส่วนอาหารการกินก็ซื้อบ้าง มีคนสงสารเขาก็ให้บ้าง บางทีก็อาศัยข้าววัดบ้าง คิดว่าอีกสักวันก็น่าจะถึงเป้าหมายที่ตั้งใจไว้ แต่ที่กังวลใจอยู่บ้างก็คือเรื่องเจ้ารถซาเล้งคู่ใจ ไม่รู้ว่าจะงอแงตามทางหรือไม่ แต่ก็จะพยายามไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึงจุดหมาย ที่ครั้งหนึ่งในชีวิตต้องไปให้เห็นกับตาให้ได้


看到最后一句话小编也有点泪目了呢！爷爷一定要完成心愿！